پس از سیاست‌های دولت ترامپ و جنگ اوکراین، اروپا به سمت ایجاد استقلال دفاعی و کاهش وابستگی به ایالات متحده حرکت کرده است.

از زمان آغاز جنگ سرد، ایالات متحده همواره از متحدان اروپایی خود خواسته است که در مسائل دفاعی و امنیتی مشارکت بیشتری داشته باشند. آمریکا انتظار داشت که اروپا بیشتر به تأمین امنیت خود بپردازد و بار بیشتری از مسئولیت‌های جهانی را بر دوش بکشد. این خواسته‌ها شامل تأمین منابع مالی، مشارکت در جنگ‌ها، مقابله با نفوذ اتحاد شوروی و روسیه و پذیرش ناملایمات سیاسی بود.

در ابتدا، ایالات متحده معتقد بود که حمایت‌هایش از اروپا موقتی و به منظور کمک به خوداتکایی اروپا در آینده است. اما پس از چندین دهه، رئیس‌جمهور آیزنهاور از خوداتکایی اروپا ناامید شد و اعتراض کرد که کشورهای اروپایی از حضور نیروهای آمریکایی به عنوان تعهد دائمی استفاده می‌کنند. فارن پالسی گزارش کرده است که این شکاف در دیدگاه‌ها در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به شدت محسوس بود.

ایالات متحده از همان ابتدا تمایل داشت که اروپا تحت نظارت و رهبری آن باشد. تلاش‌های اروپا برای ایجاد ساختارهای دفاعی مستقل و استراتژی‌های خاص خود همواره با مخالفت ایالات متحده روبه‌رو بود. یکی از مهم‌ترین این مقاومت‌ها از طرف رئیس‌جمهور شارل دوگل فرانسه بود که در دهه ۶۰ میلادی خواستار استقلال دفاعی کشورش شد و به طور مستقیم از ساختار فرماندهی ناتو خارج شد.

پس از فروپاشی اتحاد شوروی در ۱۹۹۱، تهدیدات روسیه کاهش یافت و بسیاری از متحدان اروپا شروع به ابراز اولویت‌های خود کردند. یکی از رویدادهای مهم در این زمینه، توافق همکاری فرانسه و بریتانیا در ۱۹۹۸ بود که اعلام کرد اتحادیه اروپا باید ظرفیت عمل مستقل در زمینه امنیتی را داشته باشد. به گزارش فارن پالسی، این تحول زمینه‌ساز یک تغییر اساسی در روابط دفاعی اروپا و آمریکا شد.

اما این تلاش‌ها برای استقلال دفاعی با واکنش‌های منفی ایالات متحده مواجه شد. وزیر خارجه وقت ایالات متحده، مادلین آلبرایت، به اتحادیه اروپا هشدار داد که تلاش‌های امنیتی مستقل نباید موجب کاهش نقش ناتو شود. فارن پالسی در گزارش‌های خود اشاره کرده است که ایالات متحده همیشه نگرانی‌هایی درباره کاهش نفوذ خود در اروپا داشته است.

در دو دهه اخیر، به ویژه پس از آغاز جنگ اوکراین و ظهور تهدیدات جدید از سوی روسیه، نگرانی‌ها در اروپا افزایش یافت. کشورها به این نتیجه رسیدند که باید استقلال بیشتری در زمینه دفاعی و امنیتی داشته باشند، چرا که سیاست‌های ایالات متحده تحت ترامپ باعث شد بسیاری از اروپا احساس کنند که به آنها توجه کافی نمی‌شود. فارن پالسی در تحلیلی درباره تغییرات در سیاست‌های دفاعی اروپا اشاره کرده است که بسیاری از کشورهای اروپایی اکنون تمایل بیشتری به همکاری‌های امنیتی مستقل دارند.

اکنون اروپا در تلاش است تا خود را از وابستگی به ایالات متحده آزاد کند. کشورهای اروپایی در حال ایجاد توافقات جدید در زمینه امنیت و دفاع هستند که می‌تواند به تقویت توانایی‌های مستقل آنها منجر شود. یکی از این توافقات، مذاکرات درباره پکت دفاعی جدید بین اتحادیه اروپا و بریتانیا است. فارن پالسی گزارش کرده است که این مذاکرات به طور خاص بر تقویت همکاری‌های امنیتی بدون نیاز به آمریکا متمرکز است.

در این میان، ایالات متحده به وضوح نگرانی‌هایی در مورد از دست دادن نفوذ خود در اروپا دارد. ترامپ حتی به صراحت اظهار داشت که ممکن است برخی از ویژگی‌های تکنولوژیکی در جنگ‌افزارهای جدید مانند جت‌های F-47 را به دلایل امنیتی کاهش دهد، چرا که نگرانی‌هایی از احتمال عدم وفاداری برخی از متحدان وجود دارد. فارن پالسی این تغییرات در سیاست‌های آمریکا را در راستای تقویت قدرت مستقل دفاعی اروپا ارزیابی کرده است.

علاوه بر این، اروپا به طور فزاینده‌ای نسبت به به اشتراک‌گذاری اطلاعات با ایالات متحده احتیاط می‌کند. کشورهای اروپایی دیگر به راحتی اطلاعات حساس خود را در اختیار ایالات متحده نمی‌گذارند و این روند باعث کاهش اعتماد به واشنگتن شده است. به گزارش فارن پالسی، این تغییر در رفتار کشورهای اروپایی نشان‌دهنده‌ی نگرانی‌های فزاینده نسبت به سیاست‌های آمریکا است.

در نهایت، این تحولات می‌تواند به ایجاد یک اروپا مستقل‌تر و توانمندتر در مسائل جهانی منجر شود. کشورهای اروپایی در حال ایجاد ظرفیت‌های جدیدی در زمینه دفاعی، اطلاعاتی و اقتصادی هستند و به نظر می‌رسد که این تغییرات به نفع منافع بلندمدت اروپا خواهد بود. ایالات متحده ممکن است در نهایت این استقلال را از دست بدهد و به اروپا به عنوان یک شریک برابر در مسائل جهانی نگاه کند. فارن پالسی در گزارش‌های خود به این نکته اشاره کرده است که این تغییرات به وضوح نشان‌دهنده‌ی یک دگرگونی در ساختار امنیتی جهانی است.