تأیید رسمی ریاست دکتر محمدصادق رضایی بر دانشگاه علوم پزشکی مازندران از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی، نقطه عطفی است در مدیریت سلامت استان. دکتر رضایی پس از گذراندن دوره‌ای شش‌ماهه به عنوان سرپرست دانشگاه، حالا با رأی اعتماد بالاترین مرجع سیاست‌گذار فرهنگی کشور، به‌طور رسمی سکان این مجموعه کلیدی را در دست گرفته است.
این حکم، نه صرفاً مهر تاییدی بر شایستگی‌های مدیریتی او، بلکه سرآغاز مسئولیتی سنگین‌تر در قبال مطالبات مردم و نخبگان است؛ به‌ویژه در حوزه‌ای مانند سلامت که بیش از هر زمان، با زندگی روزمره و دغدغه‌های جامعه گره خورده است.
دکتر رضایی پیش از این نیز در سمت‌هایی همچون معاونت آموزشی دانشگاه و مسئول واحد فناوری اطلاعات، چهره‌ای پرتلاش، دقیق و آشنا با سازوکارهای درونی سیستم دانشگاهی بوده است. حال، در جایگاه ریاست، انتظار از او بیش از گذشته است؛ و یکی از این انتظارات، تعریف دوباره‌ی رابطه دانشگاه با رسانه‌هاست.
شفافیت، نه در بحران بلکه در مسیر مدیریت
در دنیای امروز، دانشگاه‌ها فقط نهادهای علمی نیستند. آن‌ها نهادهایی اجتماعی با اثرگذاری عمومی‌اند. رسانه‌ها نیز تنها ابزار اطلاع‌رسانی نیستند؛ بلکه بخشی از زیست‌بوم آگاهی و آموزش جامعه به‌شمار می‌روند. در چنین شرایطی، شفافیت و ارتباط مستمر با خبرنگاران، یک انتخاب نیست؛ یک ضرورت مدیریتی است.
دوران صدور اطلاعیه‌های تک‌خطی و واکنش دیرهنگام به پرسش‌های رسانه‌ای گذشته است. اگر دانشگاه می‌خواهد اعتماد عمومی را حفظ کند، باید پاسخ‌گو، قابل‌دسترس و گفت‌وگوگر باشد. این وظیفه، به‌ویژه پس از تثبیت جایگاه مدیریتی دکتر رضایی، سنگین‌تر و جدی‌تر از قبل است.
نشست خبری، یک گام نمادین اما تعیین‌کننده
یکی از اقدامات مهم و مورد انتظار در روزهای آغازین این مسئولیت رسمی، برگزاری نشست خبری با خبرنگاران استان است. این نشست نه‌تنها فرصتی برای تشریح برنامه‌ها و اهداف پیش‌روست، بلکه نشانه‌ای روشن از احترام به افکار عمومی و پذیرش اصل پاسخ‌گویی در مدیریت دانشگاهی است.
در این نشست، دکتر رضایی می‌تواند ضمن شفاف‌سازی مسیر پیش‌رو، پیوندی تازه با رسانه‌های مازندران برقرار کند؛ پیوندی که اگر حفظ شود، می‌تواند در ارتقای فرهنگ سلامت، مبارزه با شایعات پزشکی، جلب مشارکت مردمی در برنامه‌های بهداشتی و حتی اطلاع‌رسانی مؤثر در زمان بحران، نقشی بی‌بدیل ایفا کند.
پیشنهادهایی برای آغاز تعامل مؤثر
اگرچه روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال‌های گذشته گام‌هایی در مسیر اطلاع‌رسانی برداشته، اما انتظار می‌رود در دوره جدید با رویکردی بازتر و حرفه‌ای‌تر عمل کند. پیشنهادهایی مانند:
تعیین یک سخنگوی رسمی و پاسخ‌گو
برگزاری نشست‌های دوره‌ای با اصحاب رسانه
ایجاد دسترسی آزاد و منظم خبرنگاران به اطلاعات حوزه سلامت
راه‌اندازی سامانه‌ی دریافت سوالات و پیگیری‌های رسانه‌ای
از جمله راهکارهایی است که می‌تواند این تعامل را از سطح «انتشار خبر» به مرحله «گفت‌وگوی رسانه‌ای مؤثر» ارتقاء دهد.
جمع‌بندی: رسانه‌ها همکار دانشگاه در سلامت جامعه‌اند
در پایان، آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، تغییر نگرش به جایگاه رسانه‌هاست. رسانه‌ها ناظر بیرونی نیستند؛ همکارانی هستند در مسیر دشوار فرهنگ‌سازی سلامت. اگر دیده شوند، شنیده شوند و به رسمیت شناخته شوند، می‌توانند دانشگاه را از درون جامعه به جلو برانند، نه فقط از درون ساختمان‌های اداری.
از دکتر رضایی انتظار می‌رود این دوره مدیریتی را با اصل «شفافیت، گفت‌وگو و همکاری با رسانه‌ها» آغاز کند و دانشگاه علوم پزشکی مازندران را به الگویی در تعامل سازنده با افکار عمومی بدل سازد.
سیدحسن موسوی
مدیرمسئول کیاپرس