در وضعیت امروز ایران نشانه‌هایی از ورود به دوران دشواری از نبرد امنیتی و جنگ شناختی_هیبریدی دیده می‌شود.
به گزارش بصیرآنلاین،
جنگ‌های هیبریدی یا ترکیبی، به شیوه نبردی گفته می‌شود که در آن تمام
ابزارها و روش‌های ترکیبی نظامی نوین جایگزین نبرد‌های سنتی خواهد شد.
نیروی هیبریدی در این نبردها توانایی فوق العاده‌ای بر اثر گذاری در جامعه
دارند، ابن نبرد به زبان ساده‌تر جنگ روانی محسوب می‌شود، در ایران از جنگ
هیبریدی با عنوان جنگی ترکیبی یاد می‌شود.
عملیاتی که ترکیبی از جنگ سرد و نرم با سلاح موشک و رسانه است. از جمله
ویژگی‌های جنگ هیبریدی، ابهام و پیچیدگی آن است، بدین صورت که برخی از
کارشناسان نظامی و امنیتی آن را شیوه جدیدی از رویارویی با دشمن می‌دانند و
آن را انقلابی جدید در طراحی جنگ‌های نظامی تلقی کرده‌اند.
حالا با توجه به اتفاقات اخیر در منطقه خاورمیانه و جریاناتی که کشور
آمریکا در این محور ایجاد کرده است، باید به این سوال پاسخ داد که آیا
وضعیت امروز ایران نشانه‌هایی از ورود به دوران دشواری از نبرد امنیتی و
جنگ شناختی_هیبریدی است، یا خیر؟
بسیاری از نظریه پردازان نظامی پس از واقعه ۱۱ سپتامبر، با روش جنگ‌های
سنتی خداحافظی کردند و از سال ۲۰۰۱ رویکردشان را در طراحی نقشه‌های نظامی و
امنیتی فضای سایبر را هم اضافه کردند. در گزارش منتشر شده از اجلاس امنیتی
مونیخ در سال ۲۰۱۵، ملزومات یک جنگ هیبریدی در هشت مورد دیپلماسی، جنگ
اطلاعاتی و تبلیغاتی، حمایت از نابسامانی‌ها و شورش‌های محلی، نیروهای
نامنظم و چریکی، نیروهای ویژه، نیروهای کلاسیک نظامی، جنگ اقتصادی و
حملات سایبری یاد شده است.
به نظر می رسد نیروهای جبهه مقاومت و جریان های آزادی‌بخش و اسلامی باید
به سمت و سوی چنین مدلی از جنگ حرکت کنند، چرا که درک پیچیدگی های آن توسط
نیروهای کلاسیک دشمن سخت است. در واقع اصلی ترین ویژگی این مدل از جنگ‌ها،
ابهام و غافلگیری ناشی از ابهام است.
انتهای پیام/