صف‌آرایی دشمنان در جبهه فرهنگ امروز نه در خارج مرزها که در داخل آن به وضوح خودنمایی می‌کند. امروز ندای هل من ناصر ینصرنی پیر فرزانه انقلاب طنین‌انداز است و درخت فرهنگ بیشتر از هر زمان نیازمند مراقبت.

مهدی قمی نوشت: چند روزیست در رسانه و شبکه‌های اجتماعی اخبار مربوط به حذف نام شهدا از تابلوهای شهری را می‌بینیم. در این میان جوانان انقلابی پیگیر علل حذف نام این بزرگواران بوده و با نصب عنوان شهید بر روی تابلوها، مفهوم آتش به اختیار را به معنای واقعی کلمه به نمایش گذاشتند.

حال این سؤال مطرح است که آیا این رویکرد شهرداری و شورای اسلامی شهر تهران، یک نگاه هدایت شده (با توجه به نفوذ فرهنگی در چند سال اخیر) است یا غرض ورزانه نبوده و سهواً انجام شده؟

نوع موضع‌گیری‌های مسئولین شهرداری نسبت به این اتفاق و وجود تناقض در این صحبت‌ها، این گمانه را قوت می‌بخشد که حذف عنوان شهدااز قبل برنامه ریزی و خط‌دهی شده است. وجود اتفاقاتی مشابه نظیر نام‌گذاری بعضی خیابان‌ها و معابر شهری به نام برخی هنرمندان مانند محمدرضا شجریان و یا موضع‌گیری نسبت به برگزاری برنامه 9دی و مواردی متعدد از این دست، بیانگر وجود یک خط فکری خاکستری رو به سیاه و هدفمند در این شورای به اصطلاح اسلامی می‌باشد.
در این میان اما از این نکته نمی توان گذشت که چگونه افرادی با این نگاه که خواستار و حامی چنین اقداماتی هستند، با حضور در انتخابات، عضو شورای شهر شده‌اند؟ آیا دستگاه امنیتی و اطلاعاتی فعالیت‌های این افراد را تحت نظر ندارند؟ چگونه افرادی با این تحرکات سیاه به‌راحتی در یک کشور اسلامی که در جنگ تحمیلی چند صد هزارشهید تقدیم مرز و بوم و اعتقاداتش نموده، می‌توانند بر عرصه فرهنگی آن تأثیر گذار باشند و از چشم نهادهای امنیتی مخفی بمانند!
خداوند در قرآن کریم می‌فرمایند: " انَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ" سرنوشت هیچ قوم (و ملّتی) را تغییر نمی کند مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند. این آیه به نوعی بیانگر تأثیر انتخاب‌های عجولانه، بی‌محتوا، سیاسی و لیستی ناصحیح بر سرنوشت یک جامعه است.
وقایعی اینچنینی حکایت از شکافی عمیق میان نگاه قشر اصلاح‌طلب با آرمان‌های متعالی انقلاب اسلامی دارد و رخنه فرهنگ منحط غربی را در بدنه شورا به روشنی نشان می دهد. طرحی که مقام معظم رهبری سال‌هاست تحت عنوان تهاجم فرهنگی و به هر بهانه‌ای آنرا گوشزد می‌نمایند. صف آرایی دشمنان در جبهه فرهنگ امروز نه در خارج مرزها که در داخل آن به وضوح خودنمایی می‌کند. امروز ندای هل من ناصر ینصرنی پیر فرزانه انقلاب در گوش جامعه طنین‌انداز است و درخت فرهنگ بیشتر از هر زمان نیازمند مراقبت.

انتهای پیام/